مبانی حقوقی کنترل مالکانه در قراردادهای مشارکت تجاری (jvc) با تاکید بر قراردادهای پتروشیمی

توجه به وجود عنصر حق کنترل مشترک و برابرشرکا بر امور جوینت¬ونچر بسیار مهم بوده و لزوم دخالت فعال شرکا در فرآیند کنترل مالکانه و مدیریت جوینت¬ونچر آن¬را از دیگر قراردادهای مشارکت، متمایز می¬کند. با این¬حال حفظ توازن اعضا در روند کنترل مالکانه و مدیریت مشترک جوینت¬ونچر به شکلی موثر و عاری از تعارض، کار ساده¬ای نبوده و درصورت عدم توزیع صحیح قدرت بین شرکا، به¬رغم مشترک بودن هدف مشارکت، مدیریت و کنترل مشترک جوینت¬ونچر با مشکلات جدی مواجه می¬شود، به¬ویژه زمانی که شرکاء با توجه به سهم خود در مشارکت خواستار نظارت و کنترل بیشتری در حوزه¬های مختلف مدیریت جوینت¬ونچر بوده و تصریحات قراردادی مندرج در قرارداد پاسخ¬گوی ایشان نبوده و سکوت قرارداد در این خصوص موجب بروز اختلافات جدی بین شرکاء گردد. بنابراین تعریف دقیق و روشن اهداف شرکا، طراحی ساختار مالکیت و کنترل مالکانه شرکا در قرارداد پایه، نقش مهمی در مدیریت مشترک امور جوینت¬ونچرداشته و در تنظیم این¬گونه قراردادها، تعیین ساختار تصمیم¬گیری و نقش هریک از طرفین در این تصمیم¬گیری از مهم-ترین موضوع¬هایی است که می¬بایست با دقت و وسواس زیادی توسط طرفین جوینت¬ونچر مورد بحث قرار¬گیرد. در این پایان¬نامه تلاش شده است تا ضمن بررسی مکانیسم حقوقی کنترل مالکانه، ساختار مدیریت مشترک و تصمیم¬گیری در قراردادهای جوینت¬ونچر بین¬المللی منعقده در صنعت پتروشیمی ایران نیز مورد بررسی قرارگرفته و راهکارهای حقوقی مناسب جهت تعیین ساختار مدیریت و تصمیم¬گیری و حفظ حقوق مالکانه شرکاء در کنترل و مدیریت مشترک این¬¬گونه مشارکت¬ها، معرفی شود.